@TC_Disisleri Bakan Yardımcısı @frkkymkc'nın BM #UPRTurkey toplantısında kağıttan okumaya çalışırken İngilizcesiyle alay konusu olup haklı bir üne kavuştuğu konuşma metni, aslında en öncelikli olarak içerik açısından skandal mahiyetteydi.

"Sayın Hocam, E-posta mesajıma yanıt verme nezaketi gösterdiğiniz için teşekkür ederim. Agos'taki yazınızda "toptancı yaklaşım" ve bazı hususları "eksik bırakma" şeklinde iki hata yaptığınızı kabul etmenizi ve bir sonraki yazınızda bu hususlara değinme taahhüdünde bulunmanızı önemsiyorum.

Uluç Özülker'in "dil bilmiyorlar", "herhangi bir backgroundları yok" dediği ve "terörist!" olarak nitelediği ihraç olmuş 600 diplomattan birisi olmam cihetiyle, şahsım adına bu hayâsız şarlatanlığa bir cevap hakkı doğdu. Esasen ailemin bana verdiği terbiye icabı övünmek maksadıyla geçmişimi sayıp dökmekten ar ederim, ama haysiyet cellatlığına soyunan birtakım uzaktan kumandalı adamların yüzlerine bazı şeyleri çarpmak vacip oldu.

Baskın Bey, İki hata yaptığınızı belirttiğiniz cevabınızda, hata olarak nitelediğiniz söylemlerinizi esasen devam ettiriyorsunuz. "Toptancı bir yaklaşım doğru değildi." diyorsunuz ancak devamında "genel dışı istisnalar bulunduğunu, bunların kurunun yanında yaşlar olduğunu" ifade ediyorsunuz.

Baskın Bey Merhaba, Hocalığımı yapmamış ancak hocalık sıfatını haiz kişilere bugüne kadar hep hocam diye hitap ettim ve bundan mutluluk duydum. Size de aynı şekilde hitap etmek isterdim ancak bu hitabı hak etmediğinizi düşünüyorum. Hocalığın/akademisyenliğin en mümeyyiz vasfı şüphecilik ve bundan doğan gerçeği araştırma merakı ve istediğidir. Son yazınız (Kayıp ilanı: Türk dış politikası ve T.C. Dışişleri Bakanlığı) gösterdi ki bunların zerresi sizde bulunmuyor.

Dışişleri Bakanlığı personel sayısı bakımından en büyük kurumlar arasında değil. Dolayısıyla OHAL döneminde buradan ihraç edilen memurlara dair istatistikler, Milli Eğitim Bakanlığı veya Emniyet Genel Müdürlüğü gibi kurumlardaki kadar dikkat çekmedi. Ancak oransal açıdan bakıldığında, bu kurumda yürütülen tasfiye diğer kurumlardan geri kalmadı.

His electoral victory in May 2023 gave President Erdoğan five more years to further consolidate his power, eviscerate institutions, fill the bureaucracy with yes-men and expand his corruption network. This, of course, raises questions about the Turkish political system’s chances of recovery, the prospects for democratization after Erdogan and the regime’s tolerance for his demise.

This report aims to reveal and analyze the criminal acts and/or omissions of the Turkish authorities against individuals alleged to be affiliated with, connected to, or members of the Gülen Group in the context of violations of the right to property as crimes against humanity.

Most of the Russian propaganda in Turkey is not overtly conducted by Russian state-affiliated media outlets. Eurasianists in Turkey carry out the Kremlin’s bidding to influence Turkish public opinion in favor of Russian war efforts. They blame the West, specifically NATO and the US, for instigating the war in Ukraine and causing regional instability. They also attack Turkey's political opposition for their milder views on NATO and the US and recommend that the Turkish government prioritize its relations with Russia.

Türkiye’nin KHK sorununa muhalefet partilerinin yaklaşımlarının ne düzeyde yeterli olduğu sorgulamasından yola çıkarak hazırlanan bu rapor, muhalefet partileri başta olmak üzere bu sorunun üzerine gitme vaadinde bulunan her türlü oluşuma analitik ve hukuksal bir çerçeve sunmayı amaçlamaktadır. Bu bağlamda rapor KHK mağdurlarını, maruz kaldıkları idari ve/ veya adli işlemleri gözönünde bulundurarak kategorize etmekte ve her bir kategoriyi kendi şartları çerçevesinde irdeleyerek çözüm önerileri sunmaktadır.

O presente relatório tem por objetivo suscitar e analisar os atos escandalosos e/ou omissões das autoridades turcas contra indivíduos - a quem alegam estar afiliados, ligados ou membros do Grupo Gülen - no âmbito da competência legal do crime contra a humanidade.

Ce rapport vise à susciter et à analyser les actes et/ou omissions scandaleux des autorités turques à l’encontre de personnes – qui, selon elles, sont affiliées au Groupe Gülen, y sont liées ou sont membres de celui-ci – relevant du crime contre l’humanité.