Despite President Erdogan’s unprecedented power, the Turkish politics is still vivid and dynamic. The crumbling economy, combined with the pressure of the COVID-19, has deepened the rifts by encouraging actors to take bolder steps. The economic downturn of the country has been high on the agenda of the Turkish society in recent years.

Bir önceki yazımda Dışişleri Bakanlığı eski mensupları olarak geçen yıl Mayıs ayında, Ankara Emniyet Müdürlüğü KOM şubede yaşadıklarımızı genel hatlarıyla aktarmıştım. Bu yazımda ise kendi “mülakat” tecrübemi paylaşmak istiyorum.

Geçtiğimiz yıl Mayıs ayında, kimileri için oldukça sıradan geçecek olan bir günde Dışişleri Bakanlığı eski mensuplarına Ankara Emniyetince operasyon düzenlendiğine ve şüphelilerin giriş sınavlarında usulsüzlük yapmakla suçlandığına ilişkin haberler ulusal medya organlarında genişçe yer almıştı. İlerleyen günlerde bu şahıslara KOM şube görevlilerince işkence uygulandığına dair raporlar ise aynı ölçekte duyurulmayacaktı.

Diplomasinin birçok açıdan önemli değişimler yaşadığı günümüzde, diplomatlar için en büyük sorunlardan birisi otoriter ve populist liderler. Dış politikayı iç politik hesaplarıyla, ideolojik görüşleriyle ve kişisel hırslarıyla yönetmek isteyen liderler diplomatlar için ciddi bir problem teşkil etmekte. Yılların emeği siyasi ilişkiler bir basın açıklamasıyla ya da mitingle buhar olurken, bu tarz liderlerin duygusal, kişisel ve heran değişebilen kararları ise diplomatların uluslararası muhatapları karşısında itibarlarını zedelemekte.

Ahmet Davutoğlu kuşkusuz Türk dış politikası tarihindeki en önemli isimlerden birisi. Gerek fikirleri gerekse uygulamadaki performansıyla Davutoğlu son yıllarda sıkça eleştirilen bir isim. Soğuk Savaş yıllarından kalma tarihi geçmiş jeopolitik kavramlara atfettiği önem ve neo-Osmanlıcı (bazılarına göre ise neo-İslamcı) ideolojik takıntısı Davutoğlu’nun fikirlerine dair önemli eleştirilerden.

Iranian philosopher Ali Shariati once said: “Do not believe anything in a nation where only the government enjoys freedom of speech.” The wisdom of these words has been proven time and time again, most recently during the Covid-19 pandemic where the Chinese government’s handling of the outbreak included withholding information while blatantly abusing the World Health Organization in a way that possibly cost thousands of lives across the globe.

The Turkey–EU Customs Union, established in 1995, has been a defining feature of trade relations between Turkey and the European Union. Over the past three decades, the global economic landscape has evolved significantly, necessitating a modernization of the agreement to address new trade realities, regulatory developments, and emerging geopolitical challenges.

'A gift from God' was one of Erdoğan's first descriptions related to coup attempt in July 15. At first no one realized that God's gift meant a chaotic environment in which he needed to declare a national emergency with no checks and balances and then transform Türkiye’s parliamentary democracy into an executive presidency.

This submission to the Universal Periodic Review (UPR) highlights severe issues undermining the integrity of Türkiye's judiciary, particularly focusing on rampant judicial corruption and impunity as well as human rights abuses which they facilitate. Based on the most recent incidents of corruption concerning members of the judiciary who serve in courts in Istanbul, Izmir and Ankara, this report seeks to examine the high-level corruption within the judiciary and the Turkish government’s failure or even willful ignorance in addressing it.

This report focuses on Turkey's prominence as an emerging market for cocaine trafficking and organized crime in the last decade. Cocaine production in Latin America has dramatically increased since 2013, and Turkey’s status as an emerging market has attracted the attention of Latin American government officials on the front lines of the cocaine trade.

This report sets out to provide a comprehensive analysis of the tactics employed by the Erdoğan administration to achieve repressive goals abroad and the vulnerabilities and how they are enabled by the AML and CFT regulation in place.

This submission highlights the ongoing systematic actions and omissions by Turkish authorities against the so-called members of the Gulen Group, framed as crimes against humanity. It demonstrates the violations of recommendations that even Türkiye has supported.